โดย กวีศรีประชา
ที่มา เฟสบุ๊ควิสา คัญทัพ
“แรงที่หลั่งเป็นวังและเวียงวิมาน
...จะลุกสลัดจากแอกที่อานขึ้นหยัดยืน”
คำของ “จิตร” ยังปลุกวิญญาณให้ตื่น
ฟ้ายังมืดเสมอเมื่อคืนที่ผ่านมา
ฉากแห่งคุกที่ขัง ควบคุมกักกั้นอาณา
ยังส่องเห็นแสงดาวแห่งศรัทธาอันทรนง
จง “ภูมิศักดิ์” อย่างจิตรที่คิดมั่นคง
ตามราษฎรที่พึงประสงค์มิเสื่อมคลาย
เลือดและเลือดที่โลมใครโหมทำลาย
คือหนี้ชีวิตแม้นคิดมากมายยังคาใจ
ทั้งการที่ก่อกระทำซึ่งกรรมอันใด
ผู้ก่อทั้งหมดต้องชดต้องใช้ซึ่งหนี้กรรม
โหดและโทษถ่อยเถื่อนบิดเบือนกระทำ
ต่อธรรมดา คนตาดำๆ จะจำนาน
สุดท้ายบวงสรวงสู่ชั้นสวรรค์วิมาน
สู่สุคติทุกดวงวิญญาณประชาไทย
สาบานจะสืบจะทอด อุทิศทั้งจิตและใจ
สู้เพื่อประชา-ธิปไตย ตลอดกาล.
