ชกไม่มีมุม
วงค์ ตาวัน
กลายเป็นสนามเลือกตั้งซ่อมที่จะนำไปสู่ข้อวิพากษ์วิจารณ์มากมาย และจะเป็นประเด็นทางการเมืองที่ใหญ่กว่าแค่การเลือกตั้งซ่อมส.ส.กทม.เขต 6 เพียงเขตเดียว
เริ่มจากการ "เปิดประตูคุก" ออกมารับสมัครเลือกตั้งของนายก่อแก้ว พิกุลทอง
สมัครเสร็จต้องกลับไปเข้าเรือนจำ ไม่มีโอกาสได้มาเดินหาเสียง
แต่กลับจะเป็นจุดที่ใช้หาเสียงได้ดีกว่าอยู่นอกคุกเสียอีก
เพราะเป็นการถูกคุมขังในคดีทางการเมือง ในคดีต่อสู้กับอำนาจรัฐ ถึงจะเป็นข้อหาก่อการร้ายก็เถอะ
แต่ยังเป็นข้อกล่าวหาที่ต้องพิสูจน์ความถูกผิดกันต่อไปในชั้นศาล
ยิ่งกว่านั้น ข้อหาผู้ก่อการร้าย มักเป็นเครื่องมือของอำนาจรัฐเผด็จการทั่วโลกที่ใช้จัดการกับนักต่อสู้ฝ่ายประชาชน!
ข้อนี้รัฐบาลและศอฉ.ซึ่งเป็นผู้งัดข้อหานี้ออกมาใช้ ยังต้องตอบคำถามต่อสังคมอย่างเหน็ดเหนื่อยมาตลอด
ยังคลุมเครืออยู่ว่า ระหว่างผู้ต้องหาก่อการร้ายกับผู้ต้องหาสั่งฆ่าประชาชน ใครคือคนผิดตัวจริง
จนบัดนี้รัฐบาลและศอฉ.ก็ยังไม่สามารถตอบข้อกังขามากมายเกี่ยวกับเหตุการณ์รุนแรงที่มีประชาชนเสียเลือดเนื้อและชีวิต
จึงช่วยไม่ได้ เมื่อผู้ต้องหาก่อการร้ายเดินออกมาจากคุกเพื่อสมัครเลือกตั้ง
จะเป็นการจุดประเด็นความตาย 90 ศพ ให้กลับ มาเป็นเรื่องใหญ่เพื่อตอกย้ำในการพิสูจน์หาคนผิดที่แท้จริง!
ขณะเดียวกัน การที่รัฐบาลไม่ยอมยกเลิกการใช้พ.ร.ก. ฉุกเฉินในพื้นที่เลือกตั้งซ่อมครั้งนี้
ถือเป็นการตัดสินใจใช้อำนาจอย่างผิดพลาดอีกครั้ง
แม้รัฐบาลจะอ้างว่าพ.ร.ก.ไม่กระทบการหาเสียงแต่อย่างใด แต่ต้องรู้ว่า นี่จะเป็นปมประเด็นที่อีกฝ่ายใช้หาเสียงได้ง่ายดาย
พ.ร.ก.ฉุกเฉินคือสัญลักษณ์อำนาจเผด็จการ ขัดแย้งกับการเลือกตั้งซ่อมซึ่งเป็นสัญลักษณ์ประชาธิปไตยอย่างสิ้นเชิง
ระหว่างนี้ประชาชนบางส่วนอาจจะยังมึนงงกับข้อมูลอันสับสนในเหตุการณ์นองเลือดที่ผ่านมา
แต่ผ่านไปสักพัก ความจริงของเหตุการณ์ที่เริ่มปรากฏออกมาเรื่อยๆ ไปจนถึงความรู้สึกที่ว่า พ.ร.ก.ฉุกเฉินคือบ่วงโซ่พันธนาการ จะเริ่มชัดเจนในสายตาประชาชนเป็นลำดับ
จะกลายเป็นผลเสียต่อรัฐบาลมากขึ้นๆ โดยในช่วงการเลือกตั้งซ่อมจะเป็นตัวเน้นย้ำให้เห็นบรรยากาศความมืดมนของบ้านเมือง
ลงเอยจะเกิดข้อเปรียบเทียบที่ย้อนใส่ผู้นำรัฐบาล !?
เพราะนายก่อแก้วและแกนนำนปช.เดินเข้าคุกเพื่อพิสูจน์ตัวเองตามกระบวนการยุติธรรมแล้ว
ทำไมฝ่ายที่ถูกกล่าวหาว่าสั่งการจนมีคนล้มตาย ยังกอดอำนาจอยู่เป็นปกติทุกคน!
วงค์ ตาวัน
กลายเป็นสนามเลือกตั้งซ่อมที่จะนำไปสู่ข้อวิพากษ์วิจารณ์มากมาย และจะเป็นประเด็นทางการเมืองที่ใหญ่กว่าแค่การเลือกตั้งซ่อมส.ส.กทม.เขต 6 เพียงเขตเดียว
เริ่มจากการ "เปิดประตูคุก" ออกมารับสมัครเลือกตั้งของนายก่อแก้ว พิกุลทอง
สมัครเสร็จต้องกลับไปเข้าเรือนจำ ไม่มีโอกาสได้มาเดินหาเสียง
แต่กลับจะเป็นจุดที่ใช้หาเสียงได้ดีกว่าอยู่นอกคุกเสียอีก
เพราะเป็นการถูกคุมขังในคดีทางการเมือง ในคดีต่อสู้กับอำนาจรัฐ ถึงจะเป็นข้อหาก่อการร้ายก็เถอะ
แต่ยังเป็นข้อกล่าวหาที่ต้องพิสูจน์ความถูกผิดกันต่อไปในชั้นศาล
ยิ่งกว่านั้น ข้อหาผู้ก่อการร้าย มักเป็นเครื่องมือของอำนาจรัฐเผด็จการทั่วโลกที่ใช้จัดการกับนักต่อสู้ฝ่ายประชาชน!
ข้อนี้รัฐบาลและศอฉ.ซึ่งเป็นผู้งัดข้อหานี้ออกมาใช้ ยังต้องตอบคำถามต่อสังคมอย่างเหน็ดเหนื่อยมาตลอด
ยังคลุมเครืออยู่ว่า ระหว่างผู้ต้องหาก่อการร้ายกับผู้ต้องหาสั่งฆ่าประชาชน ใครคือคนผิดตัวจริง
จนบัดนี้รัฐบาลและศอฉ.ก็ยังไม่สามารถตอบข้อกังขามากมายเกี่ยวกับเหตุการณ์รุนแรงที่มีประชาชนเสียเลือดเนื้อและชีวิต
จึงช่วยไม่ได้ เมื่อผู้ต้องหาก่อการร้ายเดินออกมาจากคุกเพื่อสมัครเลือกตั้ง
จะเป็นการจุดประเด็นความตาย 90 ศพ ให้กลับ มาเป็นเรื่องใหญ่เพื่อตอกย้ำในการพิสูจน์หาคนผิดที่แท้จริง!
ขณะเดียวกัน การที่รัฐบาลไม่ยอมยกเลิกการใช้พ.ร.ก. ฉุกเฉินในพื้นที่เลือกตั้งซ่อมครั้งนี้
ถือเป็นการตัดสินใจใช้อำนาจอย่างผิดพลาดอีกครั้ง
แม้รัฐบาลจะอ้างว่าพ.ร.ก.ไม่กระทบการหาเสียงแต่อย่างใด แต่ต้องรู้ว่า นี่จะเป็นปมประเด็นที่อีกฝ่ายใช้หาเสียงได้ง่ายดาย
พ.ร.ก.ฉุกเฉินคือสัญลักษณ์อำนาจเผด็จการ ขัดแย้งกับการเลือกตั้งซ่อมซึ่งเป็นสัญลักษณ์ประชาธิปไตยอย่างสิ้นเชิง
ระหว่างนี้ประชาชนบางส่วนอาจจะยังมึนงงกับข้อมูลอันสับสนในเหตุการณ์นองเลือดที่ผ่านมา
แต่ผ่านไปสักพัก ความจริงของเหตุการณ์ที่เริ่มปรากฏออกมาเรื่อยๆ ไปจนถึงความรู้สึกที่ว่า พ.ร.ก.ฉุกเฉินคือบ่วงโซ่พันธนาการ จะเริ่มชัดเจนในสายตาประชาชนเป็นลำดับ
จะกลายเป็นผลเสียต่อรัฐบาลมากขึ้นๆ โดยในช่วงการเลือกตั้งซ่อมจะเป็นตัวเน้นย้ำให้เห็นบรรยากาศความมืดมนของบ้านเมือง
ลงเอยจะเกิดข้อเปรียบเทียบที่ย้อนใส่ผู้นำรัฐบาล !?
เพราะนายก่อแก้วและแกนนำนปช.เดินเข้าคุกเพื่อพิสูจน์ตัวเองตามกระบวนการยุติธรรมแล้ว
ทำไมฝ่ายที่ถูกกล่าวหาว่าสั่งการจนมีคนล้มตาย ยังกอดอำนาจอยู่เป็นปกติทุกคน!
